Tara
Tara
† 30-01-2007
Lieve
Tara,
Ook
jij kwam als herplaatser binnen,
En
geen dag spijt der van dat we aan jou gingen beginnen.
Wat
hadden we het met ze alle toch fijn
Alles
was roze kleur en maneschijn.
Samen
met zijn alle lange wandelingen in het park,
Het
leven was 1 groot pretpark.
Toen
kwam der gedrag en wisten wij,
Dit
is geen gedrag volgens mij.
Uit
onderzoek kwam der tevoren,
Dat
een hersentumor dit plaatje kwam verstoren.
Het
ging alleen maar slechter,
Maar
je was een echte vechter.
De
andere honden en ik der onder moesten lijden,
Toen
we je moesten gaan mijden.
Je
beet keer op keer van je af,
Daaraan
konden we merken dat je hersens het begaf.
Je
was jezelf niet meer,
Redt
zij het nog wel zeiden we keer op keer.
Toen
je ons ging bijten tot bloedens toe,
Zagen
wij jij bent dit gevecht moe.
We
gaven je de rust die jij verdient,
Jouw
tumor had hier toegediend.
We
moesten dit doen we hadden geen keus,
Deze
onmacht maakte ons furieus.
Dit
is niet eerlijk, dit mag niet zo zijn,
Jij
bent ons meisje je vind het hier zo fijn.
We
besloten je de rust te geven,
Je
hebt het leven dat je verdiende gekregen.
Je
bent nu in de hemel samen met Snowy & Cheeco,
Dit
is hoe ik het in gedachten wil houden zo.
Ooit
zullen we allemaal weer samen zijn,
En
ik beloof jullie dat lijkt mij heel fijn.
Ik
kan niet wachten to we elkaar weer zien,
Dan
zullen we nooit meer gescheiden worden bovendien.
Tot
ooit mij lieve meid,
Van
jou in mijn huis op te nemen had ik nooit spijt.